Einde van mijn reis

22 april 2013 - Kathmandu, Nepal

Lieve allemaal,

Ik heb echt heel lang niet meer op mijn blog gezet, ik ben dan ook erg druk geweest en had eerlijk gezegd wel wat betere dingen te doen dan bezig te zijn met mijn blog haha. 
Ik had nog niet zo lang meer in het weeshuis dus wilde daar volop van genieten en heb dat ook zeker gedaan.
Het afscheid vond ik erg lastig. Hoe neem je afscheid van mensen waar je zo lang mee hebt gezeten en een hechte band mee hebt opgebouwd en je niet weet wanneer je ze ooit terug ziet? 
Tijdens het afscheid hebben we met z'n allen erg zitten huilen. Het was wel fijn om te horen dat ze het leuk met mij hadden gehad en mij ook echt als familie zagen.
dat maakte het afscheid wel nog een stukje moeilijker.
Het andere meisje Hanneke blijft daar nog 1,5 maand en gaat dan pas naar huis. 
Ik hoop dat ik met ze kan skypen via hannekes account :)
Het is erg raar om terug te zijn. Alles is weer zo anders en wennen.
Ik had er net een ritme opgebouwd en nu ik weer terug ben moet ik weer m'n ritme hier vinden. Het is wel erg leuk om iedereen weer te zien en allemaal dingen te doen en te eten die ik daar niet had! lekker stroopwafels eten enzo haha. 

Ik raad het iedereen aan om naar Nepal te gaan, het is echt een prachtig land met lieve mensen! En ik wil zelf zeker nog een keer terug komen. 

Liefs


 

2 Reacties

  1. Hilly:
    22 april 2013
    Ha Laura, wat leuk om weer wat van je te horen. Ben je zaterdag in de Leperkoen, en neem je foto's mee? Ik ben heel benieuwd naar je ervaringen. Het moet inderdaad heel lastig zijn om nu weer in je oude gangetje verder te gaan. Dat hadden wij al toen we uit Roemenie terugkwamen, van het bouwen van een peuterschooltje voor zigeunerkinderen. Zoooo arm! En dan waren we daar maar een weekje! Neem de tijd maar om af te kicken!
    Hartelijke groet, Hilly
  2. Henny zikken:
    22 april 2013
    hoi Laura,
    fijn dat je het zo naar de zin hebt gehad.
    jammer dat je weer naar huis moet, ook wel weer okee natuurlijk.
    het zal wel flink wennen zijn hier, tenminste dat had ik wel.
    dan ben je hier, maar met je hoofd nog daar. heel raar is dat.
    kom je een keer langs om je verhaal te vertellen.
    want het is best bijzonder wat je hebt gedaan.
    lieve groet,
    Henny